OTKRIVENO: Iza Sunca postoji planeta, blizanac Zemlje i odatle nas posmatraju

Naša planeta ima blizanca – svoju tačnu kopiju. I to: ne ‘negdje’ u dubinama svemira, već u ‘komšiluku’ – u Sunčevom sistemu.

Od kraja 90-ih godina prošlog vijeka u to uvjeravaju entuzijasti na čelu sa Kirilom Butusovim, astrofizičarem, profesorom Sankt Peterburškog državnog univerziteta, članom Međunarodnog udruženja planetologa.

Ta kopija se najčešće naziva “Anti-Zemlja” a Butusov joj je dao ime “Glorija”.

On tvrdi da Anti-Zemlja nije vidljiva zato što dijeli istu orbitu sa Zemljom, a još se kreće istom brzinom, ali se nalazi na drugoj strani Sunca – direktno suprotno od naše planete. Dakle, ne vidi se – zaklanja je Sunce.

Ova hipoteza postala je popularna širom svijeta, stekla je već milione pristalica. Ali, potvrđena tek nedavno, ali ne u potpunosti, već – u principu.

Vizuelne dokaze su obezbjedili astronomi velikog međunarodnog tima koji je radio u Evropskoj južnoj opservatoriji u Čileu (The European Southern Observatory – ESO). Preko članice svog tima Olge Balsalobre-Ruza, astrofizičarke u Centru za astrobiologiju u Španiji, objavljeno je:

“Teoretski, dvije planete iste mase mogu biti u istoj orbiti oko svoje zvijezde. Ali, to još niko nije vidio. Mi smo prvi. To su dvije planete u istoj orbiti u zvjezdanom sistemu PDS-70. Zvjezdani sistem PDS-70 se nalazi 370 svjetlosnih godina od Zemlje.

Prethodno su u njemu bile otkrivene dvije planete – PDS-70b i PDS-70c. A sada smo uspjeli da razaznamo i treću – koja se nalazi u istoj orbiti kao i PDS-70b. Planete su mlade, možda u procesu formiranja, ali postoje. I to ne hipotetički, već realno. One orbitiraju približno istom brzinom, iako na sasvim na suprotnim stranama svoje zvijezde.”

Otkriveni blizanac – Anti PDS-70b – nalazi se na jednoj od Lagranž-tačaka tog sistema. U tački L5 – gdje je gravitaciona interakcija između planete i antiplanete minimalna.

Prema Butusovu, Anti-Zemlja bi se takođe mogla nalaziti na tački L5 sistema Zemlja-Sunce, ali je nekada zauzimala tačku L3 – na drugoj strani Sunca.

U sistemu Zemlja-Sunce postoji pet Lagranž-tačaka, nazvanih po matematičaru koji je izračunao njihove koordinate. U tim tačkama sile privlačenja zvijezde i planete uravnotežuju jedna drugu.

Dvije planete mogu da se prilično dobro slažu u istoj orbiti – kao pravi rođaci.

Hipoteza o Gloriji se potvrdila. Doduše, zasad – indirektno.

Kopija sistema Sunca, Zemlje i Anti-Zemlje postoji znatno bliže od PDS-70. To je Saturnov sistem.

Ako gasovitog giganta zamislimo kao sunce, a njegove velike satelite kao planete, onda se ispostavlja da se njih dva nalaze u istoj orbiti na suprotnim stranama Saturna – Epitemije i Janus.

Nekoliko puta se činilo da je Glorija čak viđena dok je “virila iza Sunca”.

Butusov smatra da je upravo ona bila “nepoznato nebesko tijelo u blizini Venere”, koje su u svojim spisima pominjali evropski astronomi prošlosti – Đovani Kasini, Džejms Šort, Johan Majer, Džozef Luj Lagranž.

On pretpostavlja da Glorija s vremena na vrijeme ima mali uticaj na svoje komšije – Veneru, koja odjednom počinje da misteriozno ubrzava, i Marsa, koji tada usporava. I jedno i drugo je suprotno “kosmičkim pravilima”, ali ako se u njihov krug ubaci Glorija – sve dolazi na svoje mjesto.

Povrh svega, sa potvrdom hipoteze o Anti-Zemlji, vjerovanje u vanzemaljce dobija smisao. Jer, kopija Zemlje može biti naseljena – njeno mjesto naspram Sunca nije ništa gore od našeg. I tu mogu da žive inteligentna bića.

Ako je tako, onda su vanzemaljci u blizini, a ne negdje u dubini kosmosa, dokle se ne može stići ni za hiljadu godina. Niti su oni do nas, niti mi do njih.

Možda su Glorijanci ili anti-Zemljani dugo ovdje ili nas možda posmatraju, kako tvrde ufolozi.

I šta sada?

Po proračunima Butusova, Glorija se može vidjeti sa rasstojanja 15 puta većeg od udaljenosti Zemlje od Mjeseca. A tada bi još trebalo znati i – kuda gledati …

Ako je u pravu, neće nam biti potrebna natprirodna tehnologija da letimo oko Sunca.

Mogli smo da pokušamo i dosad. Da je postojala takva ambicija.

Prigovori skeptika

Ni jedan aparat poslat u duboki svemir nikada nije vidio Gloriju. Nema nikakvih fotografija o njoj.

Na snimcima koje su na Zemlju slali i šalju kosmičke opservatorije STEREO, SOHO i SDO – koje prate događanja na Suncu – nisu uočile ništa neobično što bi upućivalo na postojanje Glorije.

Nju nisu vidjeli ni kosmički teleskop James Webb Space Telescope koji se nalazi u Lagranž-tački 2 (L2).

Argumenti entuzijasta

Ni jedan od tih aparata nije okretao svoje kamere ka Lagranž-tački 3 (L3).

Kosmičke opservatorije STEREO, SOHO i SDO “gledaju” Sunce, a ne ono što je iza njega.

Iz tačke L2, na kojoj se nalazi James Webb Space Telescope je tačka L3 i ne može da se vidi.

Izvor: webtribune.rs