I nakon više od 2.000 godina odoljeva ‘zubu vremena’: Otkrivena tajna izdržljivosti Kineskog zida!
Naučnici su uspjeli da riješe “misteriju” izdržljivosti drevnog velikog Kineskog zida. Analizirajući njegove segmente došli su do zaključka da se dijelovi zida “drže zajedno” zahvaljujući “biokorama”, tankim slojevima organskih materijala koji su pomogli da se arhitektonsko čudo zaštiti od erozije.
Kineski zid je dug više od 21.000 kilometara i građen je tokom mnogo vijekova, počevši od 221. prije nove ere, kao način da se carstvo zaštiti od vanjskih neprijatelja.
Tokom izgradnje, drevni radnici su često koristili nabijenu zemlju, koja je uključivala mješavinu organskih materijala poput zemlje i šljunka koji su se zbijali zajedno, da bi izgradili ovaj masivni zid. Iako su ovi materijali, sami za sebe, podložniji eroziji od drugih materijala poput čvrstog kamenja, oni često omogućavaju rasta tzv. “biokora”.
Ova živa štukatura se sastoji od cijanobakterija (mikroorganizama koji su sposobni za fotosintezu), mahovina i lišajeva koji pomažu u jačanju konstrukcije, posebno u sušnim i polusušnim dijelovima zemlje, a prema studiji objavljenoj u časopisu Science Advances.
“Drevni graditelji su znali koji materijali mogu da učine strukturu stabilnijom”, rekao je koautor studije Bo Sjao, profesor nauke o tlu na Fakultetu za nauku o zemljištu i tehnologiju na Kineskom poljoprivrednom univerzitetu u Pekingu.
“Da bi se poboljšala mehanička čvrstoća, nabijena zemlja zida je uvijek pravljena od gline, pijeska i drugih prirodnih ljepkova kao što je kreč”, rekao je on. Ovi sastojci obezbjeđuju plodno tlo za organizme koji grade “biokoru”.
“Biokora” kineskog zida
Da bi testirali snagu i integritet Velikog zida, istraživači su prikupili uzorke na osam različitih dijelova izgrađenih za vrijeme dinastije Ming. Otkrili su da 67% uzoraka sadrži “biokoru”, koju je Sjao nazvao “inžinjerima ekosistema”.
Koristeći prenosive mehaničke instrumente,naučnici su izmjerili mehaničku čvrstoću uzoraka i stabilnost tla i uporedili te podatke sa segmentima zida koji sadrže samo golu nabijenu zemlju, navodi se u saopštenju.
Otkrili su da su uzorci “biokore” ponekad bili tri puta jači od uzoraka obične nabijene zemlje. Prema studiji, uzorci koji sadrže mahovinu bili su posebno efikasni.
To je zato što cijanobakterije i drugi oblici života unutar biokore luče supstance, kao što su polimeri, koji bi se “čvrsto vezali” zajedno sa nabijenim česticama zemlje, pomažući da se “ojača njihova strukturna stabilnost” stvaranjem onoga što je u suštini cement, rekao je Sjao.
“Ove cementne supstance, biološki filamenti i agregati zemljišta unutar sloja biokore u konačnom formiraju kohezivnu mrežu sa jakom mehaničkom čvrstoćom i stabilnošću protiv spoljašnje erozije”, zaključio je Sjao.
Izvor: zanimljivostidana.com
